De drie meest aantrekkelijke fietsregelingen

Het fietsplan binnen de forfaitaire ruimte van de werkkostenregeling (WKR)

Het is mogelijk om de fiets als fiscaal onbelaste arbeidsvoorwaarde (binnen de vrije ruimte WKR) aan te bieden. Hierdoor kunnen medewerkers de fiets met een aanzienlijk belastingvoordeel, middels brutoloon, aanschaffen (bruto/netto uitruil). De fiets wordt door de medewerkers gekocht en is dus ook eigenaar van de fiets. Het belastingvoordeel kan voor de medewerker oplopen tot zo’n 40%.  Daarnaast is er ook een voordeel voor de werkgever, omdat over het fiscaal vrijgestelde loon geen werkgeverslasten worden afgedragen. Dit levert gemiddeld een voordeel op van 20%.

Het is financieel gezien een win-win voor zowel werkgever als medewerker. Bovendien behoudt de medewerker recht op een eventuele reiskostenvergoeding.

De leasefiets

De leasefiets is een aantrekkelijke optie voor medewerkers die geen eigen fiets willen aanschaffen, of die een duurdere fiets willen gebruiken voor woon-werkverkeer of privégebruik. De werkgever sluit een kosteloze overeenkomst af met een lease fiets organisatie en medewerkers kunnen hier gebruik van maken als ze dit willen. Voor de medewerkers zijn er wel kosten aan verbonden.

Bij de leasefiets heeft de medewerker te maken met een bijtelling van 7% per jaar van de consumentenadviesprijs. Dit houdt in dat het bedrag bij het brutoloon wordt opgeteld en daarover wordt een bedrag aan belasting betaald. En de medewerker betaalt per maand een vast bedrag voor de leaseovereenkomst. Als werkgever kan je er voor kiezen om een bijdrage te leveren, maar dit hoeft niet. Gebruikt de medewerker de leasefiets voor woon-werk verkeer dan vervalt de netto reiskostenvergoeding.

De renteloze lening

De renteloze lening is een financieringsvorm waarbij de werkgever aan de medewerker een lening verstrekt om een fiets aan te schaffen, zonder dat er rente over de lening wordt berekend. Dit betekent dat de medewerker de fiets kan afbetalen zonder extra kosten voor rente. De renteloze lening is een aantrekkelijke optie voor medewerkers die graag een fiets willen aanschaffen, maar niet over het benodigde bedrag beschikken.

Er geldt geen vastgesteld maximumbedrag voor de lening. Echter, de Belastingdienst stelt wel voorwaarden aan de renteloze lening, zoals een vastgestelde looptijd en aflossingsverplichting. Daarnaast mag de lening alleen worden gebruikt voor de aanschaf van een fiets en niet voor andere zaken.

De renteloze lening kan worden terugbetaald door de medewerker via de reiskostenvergoeding. Het is namelijk mogelijk om de reiskostenvergoeding geheel of gedeeltelijk in te zetten voor de aflossing van de lening. Dit kan voordelig zijn voor medewerkers die bijvoorbeeld minder echte reiskosten maken, omdat ze vaker de fiets gebruiken.

Er zijn een aantal belangrijke punten om mee te nemen bij het maken van een keuze:

1. De eerste optie heeft vrije ruimte (forfaitaire ruimte) nodig binnen de WKR. Wanneer dit er niet (voldoende) is, vallen deze opties eigenlijk al af.
2. Wat gebeurt er met de fiets op het moment dat een werknemer uit dienst gaat. Hier moeten van tevoren afspraken over gemaakt worden.
3. Een fietsplan (in welke vorm dan ook) is een arbeidsvoorwaarde die voor alle personeelsleden bruikbaar moet zijn.